Yeni bir haftanın eşiğindeyiz,
gökyüzü biraz daha açık,
rüzgâr biraz daha serin,
ve umut,
bir çay buharında gizlenmiş gibi
yavaşça yayılıyor sabaha.

Uzaklarda bir baba,
çocuklarının hayaliyle çalışıyor,
bir annenin gözleri
ekranda donmuş bir gülümsemeyi arıyor.
mutlu haftalar onlara—
özlemle yoğrulan her adım kutsaldır.

Sınırda bir asker,
gökyüzüne değil,
toprağın nabzına bakıyor.
Nöbet,
yalnızlıkla değil,
vatanla tutulur.
mutlu haftalar ona—
göğsü bayrakla çarpan her yürek
bir dua taşır.

Yollarda bir yolcu,
bir şehirden diğerine
bir hayattan başka bir hayata
sessizce akıyor.
mutlu haftalar ona—
her yol, bir kavuşmaya çıkar.

Geceyi çalışmakla geçiren,
gündüzü sessizlikle dinlenen
bir işçi,
bir hemşire,
bir bekçi…
mutlu haftalar onlara—
karanlıkta yapılan her emek
ışığa dönüşür.

Sabahın ilk ışığında
ayna karşısında gülümseyen biri,
belki bir öğretmen,
belki bir öğrenci,
belki bir umut taşıyan…
mutlu haftalar onlara—
gülümsemek, haftanın en güzel başlangıcıdır.

Annesinin duasını alıp
yola çıkan bir genç,
bir çocuğun alnına kondurulan öpücükle
başlayan bir gün…
mutlu haftalar onlara—
duayla başlanan her yol
bereketle doludur.

Ve sen,
seven, sevilen,
gülen, güldüren,
düşünen, düşündüren,
yardım eden,
bir fakirin elini tutan,
bir çocuğun gözlerine umut bırakan…
mutlu haftalar sana—
çünkü seninle güzelleşir dünya.

Ve Gazze…
Bir haftaya değil,
bir nefese muhtaç.
Bir çocuğun çizdiği güneş,
duvarlara değil,
gökyüzüne ulaşsın diye.
mutlu haftalar diyemiyoruz belki,
ama iyi dualar gönderiyoruz sana.
Çünkü senin acın,
bizim vicdanımızda yankılanıyor hâlâ.

SEVGİ ŞAİRİ