Üşür çocuklarım...
Karı düşmüştür zemherinin,
Tepelerine dağlarımın. Artık tezek kokulu odalarda oyunları başlamıştır çocukların.. Sabah sis açılışlı kızaklar dökülmekte yollara, çorapsız potinlerde karlar erimekte.. soğuklar bıçak kesmekte tenlerde. Oyun tadında üşür çucuklarım.. Titrek eller avuçlarda ısınır.. paltosuz bedenleri kaplar çiy, kırağına düşer boğuk sesler.. Ruhum buzullar kovuğunda, ateş gölgesinde bedenleri sarılmış çocuklarımın.. onlar üşür ben üşürüm şiirimde.. cümlelerim donar, kelimelerim kurur.. harflerim buz tabutunda.. ve ölmüştür üşür dediğim çocuklarım. 10/11/2008 feridizm |
Yüreğine sağlık.