1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
332
Okunma
Karanlıkların kirini taşır 12 Eylül’ün elleri,
Sokak lambaları susar,şehirler yas tutar.
Bir şairin defterinde yarım kalmış dizeler,
Bir annenin gözünde mühürlenmiş çığlıklar.
Zincir sesleri düşer rüyaların ortasına,
Kuşlar bile ürkek uçar,gökyüzü paslıdır.
Yasaklanmış şarkılar dolaşır dillerde,
Her nota bir mezar taşına çarpıp kırılır.
Karanlıkta büyüyen çiçekler bilir,
Toprağın derininde saklı kalan öfkeyi.
Ve biz,tozlu bir akşam mevsiminde,
Taşırız hâlâ o karanlık günlerin yükünü…
Ama bir gün,
karartılmış Güneş ellerinden sökülüp alınacak.
Ve kir pasın altında kalan bu ülke,
Yeniden doğacak gençlerin ellerinde.
Bayram Köse
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz