0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
665
Okunma
Kavgalarım dağlarımda çiçek açtı,
Tabakam, tütünüm masamda kaldı.
Mapus damlarında acılarım asılı,
Bir duman gibi sönük, yarım kaldı.
Avlu taşlarının çukurlarında
Yağmurlar birikir acı dolu,
Gök yüzünde gri bulutlar
Unutur musun diye bekler solu.
Burada yaşamaya, gülmeye vakit mi kaldı?
Gözlerimde demir parmaklık gölgeleri,
Yüreğimde yanan bir nefesin izi.
Ve böyleyse...
Bırak rüzgâr alsın sözlerimi,
Susmak da bir tür özgürlüktür belki.
Bayram Köse
5.0
100% (2)
