sensizdi...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın onun,canımın,hayatımın tek anlamının olmadığı 120. gününde eve gelirken içimden geçen dizeler.belki aynı kelimeleri tekrarladım durdum şiirimde ama kafam o kadar karmakarışık ki bu cümleleri kurduğuma bile inanasım gelmiyor...
umarım beğenirsiniz,sevgilerimle...
ay bugün yine sensiz doğdu,
sensizdi gece,sensizdi yıldızlar, sensizdi içimin hicranında yanan yaralar, sensizdi zaman,sensizdi mekan, sensizdi karmakarışıklığında boğulduğum duygular... sensizliğin iniltisi kulaklarımı zaptetti, sensizlik yüreğimi bedenimden etti, bu garip bir sensizlikti, herşey ama herşey sensizdi... gözlerim karanlığın ufuklarına takıldı, sevgim,içimde boynu bükük kaldı, yüreğim çok ama çok dağlandı, sensizdi mehtap,sensizdi ışıklar, sensizdi yüreğime zaptolmuş ağlamalar... sensizdi ellerim,sensizdi gözlerim, sensizlikle boğuluyordu zavallı hislerim, sensizdi elimde yarım kalmış hayallerim, sensiz kalmıştı saksımda karanfillerim... sensizlik içindeyim.... söyle bana en çaresiz yanım; sensiz ben nasıl yaşayacağım? sen alışmışsın belli bensizliğe, peki ya ben,ben ne yapacağım...? |
Nerde ellerin uzat bana ne olur
Sana bakan gözlerim mutlu oluyor
Bitir bu ayrılığı bitir ne olur
Bu sensiz yaşam bana acı veriyor
([email protected])
Suat Tutak tarafından 3/11/2009 10:43:09 PM zamanında düzenlenmiştir.