Sibel Karagöz’ün bu dizeleri, insan zihninin bilinmezlikler karşısında duyduğu çaresizliği ve hayatın döngüsel karmaşasını çarpıcı bir şekilde yansıtıyor. Şiir, içsel bir sorgulamanın ve varoluşsal bir arayışın izlerini taşırken, günlük yaşamın sıradan imgeleriyle (tencere, kepçe, ekmek) derin bir anlam katmanı örüyor. “Ardımda ne çok bilinmez soru tersin tersinde kaldı” dizesi, çözülemeyen soruların ve yanıtların birbirine dolanmışlığını, adeta bir aynalar labirentine hapsolmuşluğu ifade ediyor. Aklın durduğu ve almadığı yer arasındaki gerilim, şiirin ruhunu oluştururken, okuru da kendi bilinmezlikleriyle yüzleşmeye davet ediyor. Karagöz’ün dili, hem yalın hem de yoğun bir duygusallıkla, hayatın kaotik ama tanıdık döngüsünü ustalıkla resmediyor. Kutluyorum
Teşekkür ederim bu güzel yorum için…