Seni her an aklımda tutar, saklarken,
Sen nasıl bu kadar rahatdın, anlayamıyorum.
Ben seni bu kadar saf ve temiz severken,
Sen nasıl bu kadar kalpsiz ve vicdansızdın?

Ben her gece seni düşünmekten yatamazken,
Sen nasıl mışıl mışıl uyurdun, çözemiyorum.
Hiç mi aklına gelmedim, hiç mi merak etmedin?
Gece yatmadan, sabah kalkar kalkmaz sen… sen.

Adın, resmin, varlığın aklımda, kalbimde hep canlı.
Ölmedin; içimdeki bitmeyen özlemini öldüremedim.
Ben bu derece seni severken, sen sevmedin beni;
Ya eksiktim ya da fazlaydım sana, belki.

Sana bir şey demiyorum, hakkım helaldir sana.
Zorla güzellik olmazdı, bu da yakışmazdı bana.
Ben seni sevdim, sen bir başkasını sevdin ama
Canın sağolsun, sevmesen de severim ben hâlâ.

Yalnız ben bir başkasını da sevemiyorum.
Sevmek istiyor fakat bir türlü yapamıyorum.
İçimden o kişiye güzel sözler çıkarmıyor,
Olmuyor… ben senden başkasını sevemiyorum.

Bilmiyorum ne olacak benim bu halim.
Gelsen, sevsen, ben de mutlu olsam…
Yine hayal kuruyorum galiba 🙂
Gelmeyecek, yine de bekleteceksin 😔
İçimde bitmeyip, beni bu dertten öldüreceksin 😢
Yapacak bir şey yok… anlaşılan sen dönmeyeceksin.