Sen uzak olmak nedir bilir misin?
Umutlarına bir adım kala yeniden uzaklaşmayı,
Tam oldu bu defa dediğin her defasında,
Hayallerinden tekrar uzaklaşmayı bilir misin?
Ve o hayallerin hepsinde sadece sana kalan,
Hayal kırıklıklarının, gölgesinde uzanıp,
Nice geceleri sabahlayarak geçirmeyi,
Bilir misin herkesin derdine ortak olmayı?
Kendine her huzursuzlukta pay biçmeyi,
Uyandığın her gün, bir öncekini aramayı?

Hiç umutlarının tükendiği oldu mu?
Karanlıkta kalıp izledin mi bir film gibi,
Tavana yansıyan hayallerini veyahut,
Gözlerinin önünden geçen pişmanlıklarını?
Seni hiç yalnız bırakanlar oldu mu ben gibi?
Bir nefes kadar yakınken onlara,
Ben yanındayım korkma diyen nicelerinin,
Sana ilk tekmeyi vuranlar olduğunu,
Yanından öyle kolay geçip gittiklerini,
Bir çırpıda seni terk edişini gördün mü?

Sığındın mı hiç yalnızlığa tek başına kalıp?
Sonra senin en iyi dostun oldu mu yalnızlık?
Bir kuru sevgiye ihtiyacın var mıydı ben gibi?
Aramayı bıraktın mı yıllar sonra pes edip,
Sokağından bile geçmeyen mutluluğu?
Kendi başına kalarak, olanla yetinip,
Sımsıkı sarıldın mı sadece rüyanda gördüğün,
Arada bir sana uğrayan gizemli mutluklara?