Yıl 1922;
Ümitler karamsar,
Bekleyişler donuk,
Ülke işgal altında.
Herkes payını almış kendince.
Kağıtlar planlarla dolmuş,
Benim toprağımda hayal kuranlar,
Beni bu toprağa layık görmeyenler,
Afyonu Eskişehiri Akşehiri unutmuş.
Türk milletinin tarihini unutmuş,
Anadolu insanının ne olduğunu unutmuş,
Bir milletin savaşarak
Yenilemeyeceğini unutmuş.
Ölümden korkmayan bir milletin
Bir karış toprağı vermeyeceğini,
El ele tutuşunca,
Bir milletin dünyayı yeneceğini unutmuş.
Yardım sever Anadolu insanı
Bu unutulanların hepsini
Onlara hatırlatmış.
Ve günler 30 Ağustosu gösterdiğinde
Bir mesaj vermiş tüm dünyaya,
Beni savaşarak yenemezsin!

Ben Anadoluyum,
Ben Ahmetim,
Ben Mustafayım,
Ben Kemalim.
Muhabbete uzanan elleri tutar,
Vatanıma uzanan elleri kırarım.
Bir karış toprağımda gözü olanın,
İlelebet varlığını noktalarım.
Tarih 30 Ağustos;
Bir milletin ben burdayım,
Bir milletin burası benim,
Yine bir milletin
Biz hepimiz tekiz,
Bizi asla ayıramazsınız dediği tarih.
Ve bir milletin hep bir ağızdan
Tüm dünyaya verdiği mesaj,
Beni savaşarak yenemezsin!