YAŞAMIN RENKİ ÇOCUĞU
Lacivert sesli çocuk yüzünde
Umuda belenmiş şeker havası Ağlamalar, surat asmalar, küsmeler; Kalmalar, koşmalar, gitmeler… Ve bir bıçak yarası yüreğinde, Kanına yıldız basmalar… El salla sarı saçlı çocuk! Ve yine çek ayın kuyruğunu, Uçurtmaları bırak dilencilere. Dinleme esaretin buyruğunu, Ve ninniler söyle büyüklere… Al eline en parlak boyalarını Yeniden çiz gökkuşağını… Haydi, gül, yeşil gözlü çocuk! Yüzünü devşir boyalı yastan Çek kuyusundan Yusuf’u Ve ipini ger yalnızlığına Ve şişir umutlarla balonunu. Siyah beyaz resimlere bak Çekinmeden üfle en derin neşenden Yakılası, nostaljik anılarına… Gri desenli çocuk yüreğinde Cam kırıklarını toplar acıyla Yatmalar, suskun uykular; Ayağa kalkmalar, tutunmalar… Ve bir gül kurusu, yumuk elinde, Yaşama olta atmalar… Ayşe AKAY |
ne güzel bir betimleme bu..duru su gibi bir şiirdi..rengarenk bir fotoaf karesi gibi
selam saygı ve muhabbetlerimle