Seni, Sensiz Sevdim
Seni, Sensiz Sevdim
Çok şey istemedim… Ben, az ile yetindim, azı sevdim… Leke kapatan tek fırçayı, Bir yudum suda serçeyi, Makarnadaki salçayı, İnce etekte de kalçayı sevdim… Simiti peynirsiz, Dili zehirsiz, Sevdayı da belirsiz sevdim… Kışın güneşi Sporda güreşi Berberde de traşı sevdim… Paris’te balayı, Ankara’da dayı, Gece ise sadece ayı sevdim… Ha gece birde umudu Sonra sulu armudu Bazen de niyeyse amudu sevdim… Kişiyi ünsüz, Dünü kinsiz Bugünü de dünsüz sevdim… Aşığım demesini, Dişim varken yemesini, Kadının da memesini sevdim… Yazın ağaç gölgesini, Birde Karadeniz bölgesini sevdim… Anamın ilgisini Alimin bilgisini Kalemin ise en çok silgisini sevdim… Parayı kalansız, Ekmeği talansız Sevdayı da yalansız sevdim… İstanbul’u tasada Ankara’yı yasada Tekirdağ’ı masada sevdim… Karanlığı sensiz Beni bensiz Masayı da ensiz sevdim… Birde Seni, sensiz sevdim... Çok şey istemedim Az ile yetindim... |
"içimden geldiği gibi" olmuş
ki
bende çok sevdim bu şiirinizi...
dostça...