Bizim hikâyemiz lise sıralarında başladı,
Gençliğin en deli, en güzel çağında.
Sıra arkadaşlığından çıktı dostluğumuz,
Kardeşliğe dönüştü, ömür boyu sürecek bir bağda.

Hatırlıyor musun İbrahim?
Kopya kağıtlarını avucumuzda sakladığımız günleri,
Birbirimize göz kırparak “hadi şimdi” dediğimiz anları…
Bazen yakalanırdık, bazen kurtulurduk,
Ama hep birlikte gülerdik o hallere.

Okuldan kaçışlarımız da meşhurdu hani,
Kimi zaman sinemaya, kimi zaman sahile…
Öğretmen yoklama alırken biz rüzgâr gibi dışarıda,
Bir ekmeği bölüşüp koca dünyayı paylaşırdık aslında.

Kantinde simidi ikiye böler,
Çayı sırayla yudumlardık.
Bazen hayaller kurardık büyük büyük,
Bazen de küçük mutluluklara sevinirdik.

Sen sadece dost değil,
Gerçek bir kardeş oldun bana.
Her hatırada adın var,
Her gülüşümde izi seninle kalan bir zaman.

Bugün senin doğum günün,
Ve ben şükrediyorum Rabbime;
İyi ki o sıralarda yanımda oturan senmişsin,
İyi ki lise yıllarımı güzelleştiren kardeşim senmişsin.

Nice mutlu senelere İbrahim!
Ailenle Sağlıkla, huzurla bol kahkahalı günlere...

#MehmetYETEK