Katrandan hayallerle sarıldım yokluğuna
Daha ne kadar siyahlaşabilir insan bilmem
Hüzünler birikmiştir yaktığım sigarada
Hayat kaç kere yaşar heybesinde acının
Daha kaç kere ölür insan bilmem

Mezarsız sevdalar yaşayanlar bilir
Görüyle sınanır aklı ve yüreği sevenin
Hasret son damlasına kadar zehir
İçre dokunur umutsuzluğu varoluşun
Daha kaç kere yitirir insan bilmem

Sonrası kesintisiz bir kaybolmuşluktu
Adımla seslenen nice güruh cevapsız
Sen adanmış bir aşkta ölüydün
Adın aldığım her nefesteki boğukluktu
Daha kaç kere kahrolur insan bilmem

Yollarım rengarenk ebruli desenlerinde
Sana çalmayan her türkü ahenksiz
Besmeleye tövbe etmiş ruhum sinemde
Kuru bir mecaz yüklerim bize mısralarla
Daha kaç kere "kıta"lanır insan bilmem

Taşlarında kum kokulu bir veda busesi
Çam dikeni, musalla, ipin yağlı nefesi
Sana varamadan yitirdim olmayan beynimi
Seni özlüyorum, seni çok özlüyorum
Daha kaç kere özler ölümü insan bilmem