Seninle geçirdiğim günler, hayatımın en güzel hatıraları.
Bir gülüşün vardı, kalbimi yerinden söküp alan…
Bir bakışın vardı, dünyamı aydınlatan…
“Seviyorum” dediğinde, sanki bütün evren susuyor,
Sadece kalplerimizin sesi duyuluyordu.

Bir gözlerin vardı, cennet bahçesinden kopmuş bir çift yıldız gibi;
Baktıkça kaybolduğum, baktıkça yeniden doğduğum…
O gözlerde huzuru, mutluluğu, sevgiyi buldum.

En çok seninle konuşmayı özledim,
Saatlerce susmadan, sıkılmadan…
Bazen bir tek kelimen yetiyordu bana,
Bazen de uzun uzun seninle gulusmelerimizi özluyorum.
Hayallerimizin içinde dolaşıyordum.

Şimdi yokluğunla büyüyor içimdeki özlem.
Bir şarkıda, bir rüzgârda, bir gece sessizliğinde
Hep sen varsın…
Her adımımda, her nefesimde,
Senin hayalinle yaşıyorum.

Gökyüzüne baktığımda yıldızlarda gözlerini görüyorum.
Yağmur yağdığında, sanki damlaların her biri
“Onu sev” diyor bana.
Ve ben seni özledikçe, sana olan sevgim daha da büyüyor.

Ne zaman sana kavuşsam,
Biliyorum ki dünya yeniden başlayacak,
Kalbim yeniden doğacak.
Çünkü sen, benim en güzel şarkım,
En kıymetli yol arkadaşım,
Ve en büyük dualarımsın.

Ask-i-Divane