Sabah güneşiyle uyandım
Kendimi dışarı attığımda
Gün yeni başlıyordu
Ekmek büfesinden iki somun ekmek aldım
İnsanlar yeni yeni parka geliyordu

Bir yaşlı adam yalnız başına oturuyordu
Bir kız köşe başında mesaj yazıyor
Kuşlar parkın ilk müdavimleriydi
Kimi uçuyor ,kimi yemleniyordu
Bir adam geldi,kuşlara yem verdi
Kuşlar kanat çırparak kümeleşti

Bazı insanlar parkın içinden geçerek
Yollarını kısaltılar işe geç kalmama telaşıyla
Köşe başında gazete satan büfeye yaklaştım
Bugün kitap eki vardı..merakla aldım
Ne kadar azalmış gazeteler
O kupun biriktirdiğimiz günleri hatırladım
O sayfası bile açılmayan ansiklopedileri düşündüm
Bugün sana anlatacağım ne çok anı birikti
Artık uzak kentlerin insanıydık
Kuşların sesinde bir video çektim
Postacı yoktu artık
Bir anlık iletiyle gönderdim
Kuşlar dağıldı
İnsanlar kalabalığın içine karıştı
Sessizce
Postmodern şiir oldu böylece..