oyalanma güneş tez elden doğ artık
şu çocuklar sımsıcak yatak rüyasındalar
çıplacık ayakları
yürek dayanmıyor taş üstünde uykuda çocuklar
ah şafak yine çok uzaklardasın
gecenin içinde bitmiyor simsiyah karanlığın
yüreği kanıyor sokakların

bir çocuk en derin uykularda
kimsesiz elleriyle sarılmış bağrına
yatıyor upuzun evladı gibi kaldırımların
dualar ısıtır mı seni şu soğuklardan
poyraz esiyor ılık ılık düşüyor kar taneleri
bir duvar kenarında bükülmüş yapayalnız
korkular sıralanmış gözleri kapalı
etrafı kimsesizlik
ıslak bir duvar siper etmiş
umudunu dilenmiş sıcakların
yüreğinde sönmeyen ışık
üstünü örten yıldızların
avuçunda bir resim bir başka çocukların

dudaklara inmiş titreten korkular
nefes almak güç
kim satın almış gülüşleri
cellatlar geçiyor bu sokaklardan
örtmüş üstünü yalnızlığın tülleri
belli çok üşümüş
bacakları arasında buz tutan elleri

o çocuğun gözlerinde uyudum
bu gece ağlayarak
kederli mumlar gibi eriyor
hayatın gözlerinde bu kimsesiz çocuk
yıkanmayı bekletiyor
yağmurun yağdığı yerde
kış unutmuş merhameti
o bitmeyen geceler
gelmeyen sabahın en derin uykularında
merhametin sıcacık kucağı rüyalarında
yorgan gibi örtüyor üzerini karlar ince ince
yüreği kanıyor bu gece sokakların ..

hilmi arsoy - tekirdağ 20.08.2025