bu gün de sabah oldu sana koştum Annem
sabah güneşi kabrinde ne güzel ışıldıyor
mutlu ediyor yanında olmak
sana avucumda sevgiler getirdim
gülümseyen tüm günaydınlar senin olsun
açan çiçekler nasılda mutlular
belli ki yerinden memnunlar
seni çok sevmiş salkım saçak erguvanlar

ah annem sabah olunca
gün doğmuyor gözlerime anlayamadım
oysa saat ayni saat vakit ayni zaman
senin sevgin ne güzelmiş Anne
gözlerimde ıslanan

annesizlikten buz tuttu yüreğim
bazı geceler kar yağıyor buzun üstüne
ellerim hep üşüyor Anne
ördüğün eldivenleri giysem de kar etmiyor
elin gibi el tutan yok Anne
kalbi kalmamış şu yalnızların
sevgisi kaybolmuş öylece bakanların

bahçede zambakların açtı sarı mavi beyaz
canlandı ceviz ağacı
bir sürü yaprak sardı dört yanı
hayalin geliyor seni anarken
hem gölgesinde oturuyorum
gizlice ağlarken

sana selam getirdim herkesten
en çok kimi özledin bilemem ama
biz hepimiz seni çok özledik Anne
sevdiğin ahşap sandalyen var ya
bahçede hala dip dik ayakta
dokunamadı kimse rengi hala ayni
kokusu sanki sevdiğin erguvani

sensiz hayat zormuş Anne
dertlenmiyorum eskisi gibi
geceyi sabah etmiyorum artık
merak etme beni sağlığım yerinde
her zaman kalbimdesin
yanına daha çok geleceğim
çam ağacı da ne güzel kokuyor başucunda
her şey bıraktığın gibi meraklanma
senin gibi bahçeyi suluyorum akşamla

bazen alıp başımı
yollarını yürüyorum sokakların
çay molası versem de kahvede kafede
tat vermiyor çaydaki şeker de

bu gün sana şiir yazdım Annem
şşte öylesine pek anlamam ya
yine de mısralarda ismin olsun istedim
kalemimde tanısın bu benim Annem dedim

akşamlar serin olur üşütme derdin bana
ana kucağında üşünür mü Anne
izin ver bu gece
başım senin göğsünde kalsın
deninle olsun sabahım
annem seni ben yüreğimde özledim ...

hilmi arsoy - tekirdağ