0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
292
Okunma
kapılar sessizce bağırıyordu,
öyle bir sessizlik ki,
o kadar derindi ki,
kulaklarımda ağlayan bir tını,
inceden inceye,
dalgalarında köpükle savaş,
soğuk bir titreyiş,
ağaçlardan dökülen sonbahar,
hep bir gölgenin hükmü,
görünür görünmez,
sessizliğin kısılmış radyo frekansı,
ruhsuz bir animasyon,
birileri ya da kimileri,
ışıksız ve sessiz,
gölgenin gölgesi,
üstelikte güneşi ceplerinde saklamış,
karanlığı oynatıyorlar,
cüssesiz bir savaşın,
savaşsız bir mağlubiyeti,
işte akşamın demiydi ciğerime çöken…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (4)
