3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
166
Okunma
Sevgisiz gönüller, çorak topraktır.
Aşkı şu gönlüme, yar eyledim ben.
Sevgisiz çiçekler, açmaz kuraktır.
Sevgimi kendime, gül eyledim ben.
Ruhları besleyen, sevgidir, aşktır.
Hayatın tadıysa, yar ile meşktir.
Sevgisiz mutluluk, hayaldir düştür.
Yar ile sohbeti, bal eyledim ben.
Mehtaplı gecede, yapılan sohbet.
Beyaz papatyayla, tutulan dilek.
Yar ile coşar şu, bende’ ki yürek.
Aşk ile ateşi, kül eyledim ben.
Sılanın bu yolları, uzayıp gitse’ de.
Hasretle şu ömür, her an bitse’ de.
Hanemde her gün, baykuş ötse’ de.
Ateşi yüreğimde, kor eyledim ben.
Gerçek aşk budur, özden pişirir.
Seven aşık yolunu, düzde şaşırır.
Mecnun eder, çölden, çöle aşırır.
Bu aşkı kendime, yol eyledim ben.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz