SUSKUNLUKTAKİ ÇIĞLIK

kendi gölgeme karşı açtığım bir savaşta
kılıç kalkan kuşanıp
korkularımla yüzleştiğim bir hesaplaşma

içimde bir boşluk var
ne kimseler yaşıyor
ne de ki terk edilmiş
her sessizlik bir çığlık gibi
yankılanır boşlukta

Aşk
hâlâ paslı bir pranga gibi bileğimde
ne zaman adım atsam yakar durur canımı
ve ben çığlık atacak olsam susarım içimin ortasında

her ayrılık darbesi
her özlem bomba gibi
patlayan bomba değil
içimdeki çığlıktı
öyle bir yankılandı
ne duvarlar
ne de bir sur kaldı
yıkılan her zerremden yeni bir ben yarattım

her darbe bir kıvılcım
yarınlara aydınlık
söylenen her bir sözcük
kazandığım zafere bir yemin oldu

içim doldu o gece
ben varmışım sadece sinsi sessizliği aşan
sözcüklerle barışan
yeniden kurduğum bir dünyada
artık hiç susmamış gibi gür
hiç yenilmemiş gibi diri sessizliğim

Efkan ÖTGÜN