Ben hâlâ buradayım, yıkılmadım sanma
Gözümde yaş, içimde yangın var ama
Her yanımda izlerin, her sözümde adın
Ben bir şehir değilim artık… ben Hatay’ım


Taş üstünde taş kalmadı,
Bir masal gibi yıkıldım
Ne çocuk kaldı ne oyun,
Sessizlikte yankılandım

Zeytin dalları soldu,
Anne duaları dondu
Toprağım bile ağladı,
Ben yine de sustum


Ben hâlâ buradayım, yıkılmadım sanma
Gözümde yaş, içimde yangın var ama
Her yanımda izlerin, her sözümde adın
Ben bir şehir değilim artık… ben Hatay’ım


Kırık dökük sokaklarımda
Bir umut ararım hâlâ
Enkazdan çıkan her can
Bir mucize, bir dua

Bir tarih yattı yerle bir
Bir aşk gibi unutulmaz
Ben yeniden doğarım elbet
Küllerimden Hatay’ca…


Ne zaman rüzgar esse
Bir ağıt fısıldar dağlar
Ben unutmam, ben affetmem
Ama severim, ben Hatay’ım


Ben hâlâ buradayım, yıkılmadım sanma
Gözümde yaş, içimde yangın var ama
Bir halk var içimde, bir sevda, bir anı
Ben sadece bir şehir değilim…
Ben Hatay’ım…