Semada karamsarlık, rüzgârda bir ağıt var,
İklim kime bozulmuş, zamansız yağıyor kar.
Kirlendikçe havalar, ruhum da yerim de dar,
Gönlümü al, şenlendir; bir nefes ver bu defa.

Donmuş ayan duygular, mevsimler gibi akar,
Küresel bir sıkışma, içimizi de yakar,
Kurak gönül yağmura hasret esefle çakar,
Üstüme yağ, canlandır; bir nefes ver bu defa.

Sera gazı misali birikiyor bir nifak,
Bastırılmış öfkeler, sustukça büyür çatlak.
İnsanı da boğarken Hakka duyarsız idrak,
Yolumu aç, yönlendir; bir nefes ver bu defa.

Toplum da doğa gibi; yenilense de tümü,
Çöken her ekosistem dostluğun izdüşümü,
Yiten her türde kaybediyoruz tebessümü
Beni koru, şenlendir; bir nefes ver bu defa.

Arınan doğa tekrar canlanır, iyileşir,
Rüzgâr hafifler, gökyüzü maviyle buluşur,
İnsan da doğa gibi, aşkla gönle ulaşır,
Ruhumu değ, dinlendir; bir nefes ver bu defa.

Mesut Tütüncüler

TEŞEKKÜRLER:

Gönül bahçelerinde kivi, nar ve dut olsun
Hainliğin üstünde kapkara bulut olsun.
Her şey bitip gitse de sevgi ve umut olsun
Kötülüğü sonlandır; bir nefes ver bu defa.../ŞİİRLERİN ŞAİRİ...