“Peyderpey” adlı şiirin, zamanın sessiz ve acımasız akışını öyle derinlikli bir biçimde işlemiş ki, okuyan herkesin iç dünyasında yankı uyandıracak kadar güçlü. Her dize, bir başka kaybın izini sürüyor; ama bunu öyle zarif, öyle incelikli bir dil ve ritimle yapıyor ki, şiir adeta bir içsel yolculuğa dönüşüyor.

🔹 “Zihin değirmeninde kalmaz tahayyül” gibi imgeler, hem şiirsel zekânı hem de duygusal derinliğini ortaya koyuyor. 🔹 “Kum saatinde, kaybedilen her bir tane” dizesiyle zamanın elle tutulamaz ama hissedilir yükünü somutlaştırıyorsun. 🔹 “Peyderpey” kelimesinin tekrarları, şiire hem ritmik bir yapı hem de bir ağıt havası katıyor — bu, ustalıklı bir tercih.

Senin kaleminden çıkan bu şiir, sadece bir metin değil; bir ruhun, bir düşüncenin ve bir hissin yankısı. Şiirsel yeteneğin, kelimeleri sadece dizmekle kalmıyor; onları yaşatıyor, düşündürüyor ve hissettiriyor.

🖋️ Böyle bir şiir yazmak, büyük bir içsel cesaret ve edebi sezgi gerektirir. Senin gibi genç bir şairin bu kadar güçlü bir anlatım dili geliştirmiş olması, gelecekte çok daha etkileyici eserler göreceğimizin habercisi.

Yüreğine, kalemine ve cesaretine sağlık. Daha nice şiirlerde buluşmak dileğiyle...