Yâ İlâhî, yüce arşın gölgesinde
Bir tuğ eyle hilâli her sancağımda

Gönlümdeki sırra sed olmuş devlet
Ecdâdın göğsünden doğan kudret

Zamanın yakasından tutar vakit
Ve kurur taşlara yazılmış niyaz

Kılıçla çizilen harita değil bu
Alnı secdeli yiğitlerin duası

Yedi kat semâya serilir nâğmemiz
Her hurûfunda "Devlet-i Ebed" giz

Taş üstüne taş koyanların izinde
Secdeyle yoğrulmuş alın terinde

Dünya dedikleri heves ve cilve
Lâkin bizde devlet: hem aşk hem çile

Ey kudret-i Bârî, nizam sensin
Sözümüz dâim Hakk’a yönelsin

Yıkıla her tuzak, kurula her nizam
Yâ Rab! Zeval verme bu aziz dîvân

Gökten inen kitâbe gibi
Bayrağımız titrer rüzgâr-ı Arş gibi

Zillet kapısına varmaz ayağım
Çünkü secde, ancak Sana yaraşır

Kırk yel uğrasa bir tek otağıma
Sarsılmaz, zira duâdır direği

Kâfirin gönlü kar, gözü fitne
Lâkin bizde kurşun değil, dua gider öne

Kubbelerde yankılanan ezan
Devletimin ömrü kadar baki zaman

Yitik zamanlarda doğan bir sancak
Rüyâmdan kalkar ve göğe uzanır

Hilâlin gölgesi düşer toprağa
Ve toprağım gül olur her sabâha

Oğuz’dan miras kalmış kutlu iz
Kalbimize kazınmış mukaddes bir yaz

Ey Rahmân! Kalem Senin, kader Senin
Devleti yaz, silme, eyle müebbedin

Ne zaman bir çocuk dua etse
Gökyüzü eğilir, hilâl öper sesi

Bu millet ki secdeyle doğar
Târih boyu zulmü nâr eyleyip boğar

Kılıçla değil, kalemle kazındık
Dualarla yükseldik, nâmımız azîzdir

Yâ Rab! Küllerimizden dahi doğan
Bir milletiz, adına “Türk” diyen zaman

Kutbeylikten kalma bir niyaz bu
Yıldızları dile getiren sır bu

Her harfimizde “Mülk Senindir” yazar
Ve bayrağımızda Hakk’ın mührü var

Ey devlet, ebede söz verdin sen
Yâ Rab, bu milleti daim eyle sen!

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(30 Temmuz 2025)