8
Yorum
31
Beğeni
5,0
Puan
405
Okunma

bir sevgiliye yazılmadı, yalnızca kendime...
Sakla Beni
Serin bir çöl akşamında
kaybettim kendimi
kuruyan ellerinin yangınında
ruhumu saran derin yalnızlığında
sakla beni...
huşusuz bir nisan ayında
süz kirpiklerimi
huzursuz insan kalabalığında
sürme izlerimi
toprağa dök ölü bedenimi
döküldüğüm yerlerde ara beni
topla zerrelerinden kırık tanelerimi
savurma sahipsiz küllerimi
küçücük bir kum tanesinin içine
sakla beni
devirirken acılar filizlerimi
kırık beyaz bir noktadan ibaret
sanma beni
dile gelmez can çekişlerim
kırma söğütlerimi
soluk bir pamuk tarlasının
ortasına sür beni
erit hüznümün ipliklerini
sarıp sarmala beni
kaybedersen
saçımın bir telini
sök canımdan etlerini
kalbinin en kırık köşesine
sakla beni
sorarlarsa sana beni
sahibi öldü deyip
sarı bir güz bahçesine
göm hüzünlerimi...
Ayşegül EREN
5.0
100% (8)