Özlemin yürekte, hazan yarattı,
Duyğular gam aldı, günüm yaşlandı.!
Gündüzler suskundu, gece ağlattı,
Yoluna bakan da, gözüm yaşlandı.!

Zamansız karlarım, lapa düşen de,
Hüzün mevsiminde, yangı gelen de,
Duyğular nem aldı, his çığ düşen de,
Suskundur her yanım, dilim yaşlandı.!

Takvime bakmadım, hangi mevsimdir,
Yıllarım yol aldı, geçer sessizdir,
Kalemim yazmıyor, bak kimsesizdir,
Tutmuyor parmağım, elim yaşlandı.!

Adını koymadık, sebep neyidi,
Karğayı klavuz ettik, sebepdir,
Yarasız yerlere, krem hebaydı,
Sürürüm sürdüğüm, tenim yaşlandı.!

Çınğılar yarandı, ateş olmadan,
Seller de çoğaldı, yağmur yağmadan,
Duyğular karıştı, sebep bilmeden,
Bağrıma bastıgım, sinem yaşlandı.!

Baharı gözledim, senin rengin di,
Ben Aşk’ı okudum, senin sesin di,
Bağrımda sancılar, hepsi senin di,
Yönümü şaşırdım, kıblem yaşlandı.!

Gidip gelmemek, gelip görmemek var,
Umutsuz bakış, yapılan ah-u zar,
Miadı kalem de susar, yazmak zor,
Yazmıyor kalemim, cızım yaşlandı.!

29.07.25 / Saat 08,44
MİADI (Mehmet AY)