Gafilden taşımı, yedim bilmeden,
Avcılar sinemden, vurdu canıma.!
Muhabbet dilim di, gıybet etmeden.!
Musubet dilinden, vurdu canıma.!

Güz bahar göllere, yaprak doluşur,
Çöller de yaş alır, çamur oluşur,
Sevdayı bilmeyen, yadlar gülüşür,
Anlamaz yerinden, vurdu canıma.!

Bağır da poyrazlar, esiyor yaman,
Gül gonca kalmadı, ufaldı olan,
Ataşlar yanmıyor, çıkıyor duman,
Dağ oldu külümden, vurdu canıma.!

Naz mıdır yaşamın, bana ettigi,
Göllerim kurudu, suyum battığı,
Turnalar gelmiyor, ağıt yaktığı,
Başım da sancıdan, vurdu canıma.!

Sırtım da yük oldu, Aşk’ın zinciri,
Mecnun lar, leyla lar, Aşk’ın iksiri,
Yorgun bakışlarla, aşk’ın tekrarı,
Suâlim ceminden, vurdu canıma.!

Ülfetim kalmadı, kapandı yardan,
Bülbül de muhabbet, demi olandan,
Ezel bahçesinde, candır canandan,
Göründü yalandan, vurdu canıma.!

Miadı gönlüme gam düşer oldu,
Gündüzüm gecem de, zamanım dolu,
Bağrım da sevdamın, gülleri soldu,
Gazeller bahçemden, vurdu canıma.!
12.12.25 / Saat 09,26
MİADI (Mehmet AY)