NEBZİ CANAN

Alemi yakıyor sima yerleri,
Yürek mest eyler yeri kandırır.!
Şirin mi şirindir nebze dilleri,
Kulak zenk vurur dili kandırır.!

Sesinden kıskanır bülbül lal olur,
Dökülür fesinden zülüf zal olur,
Nefesi nefsime vurur gül olur,
Göncadır güllerde dalı kandırır.!

Yüz bin huriden felek vaz geçer,
Görenler düşünür hayale düşer,
Zerre kadar üşünmez alev saçar,
Aşık usandırır canı kandırır.!

Baktıkça güzel’e aşkın narıdır,
İnceden inceye yürek harıdır,
Arşa direklenir siyah buhardır,
Ah ile zar çekiş yanı kandırır.!

Müşvik yerlerinden bir yudum alsam
Hayale düşmesem müjdesin duysam,
Uyanan her yanım dur be dur desem,
Yarı uykulu göz yeri kandırır.!

Rahmetim okunmaz bu seher boşa,
Fehmeyle menekşe ölürüm haşa,
Haktan inayet geldi hicab başa,
Seher de yellerim beni kandırır.!

Zahmetim boşona sevgimde sebil,
Gark olan yürekte hikmeti nayil,
Alem bilir ya kısmet bu mukabil,
Elbette bakışı teni kandırır.!

Gönül bakçesinde seher yelinden,
Belki bir hatıra zülfün telinden
Miadı bir yol sor canan nebinden
Ölsemde teneşir salı kandırır.!
06.08.24 / Saat 11,48
MİADI (Mehmet AY)