Bir sır gibi iner gece,

Sükûtta yankılanır sonsuz kelâm,
Rahmetle dokunur
her cana El-Mennân,
Ve bağışlar, bağışlar…
Nice günahı siler
sessiz bir gözyaşıyla.

Gönül nur arar,
Sırat ipince bir yoldur aşk,
Arş-ı alâda çağırır isimler:
Er-Rahîm, Er-Rahmân,
Ve bağışlayan bir kudretle
Çöker yeryüzüne ilahi bir sabah.

Lakin ey inatla dönen yüz!
Ey kalbine mühür vuran,
Ey kibriyle hakikati ezen!
Gazap sana büyüktür —
Zebanîler bekler o çırpınışsız sessizliği.
Ve arınmamış her nefes
Azabın eşiğinde donakalır.

Allah’ın gazabı,
Kurumuş bir yüreğin üzerine düşen
bir yıldırım gibi,
Ve rahmeti,
Serin bir meltem gibi dokunur
Tevbeye duran alnın kıvrımına.

Ne büyük dildir Allah’ın rahmeti,
Tövbeden önce açan bir kapıdır o,
Lakin her isyan,
Ağırlaştırır mizan kefesini
Ve yaklaştırır kaçınılmaz sonu…

Ey kul, unutma!
Rahmetin gölgesinde yaşarsın
Ama gazabın eşiğinde ölürsün
Eğer yüz çevirirsen
Hak’tan,
Hakikatten,
Ve Yaradan’dan…