Dört bin yıllık bi maziye
Sahip olan yüce mekân,
Allah’a dost, İbrahim ve
İsmail, İshak mekanıdır!

Tevhid, ihlas, mücadele,
Her resule nurdan ufuk,
Peygamberler diyarı yer
Enbiyalar, yurdu, Kudüs!

Yusuf’una, hasret kalan!
Uzun yıllar yaşlar döken
Bağrı yanık, koca yürek!
Göze perde inen Yakup!

O, gözlere, perde inmiş!
Kederinden bağrı yanık!
Gam çekiyor hüzünlü o!
Çok kederli baba Yakup!

Perdeli o gözler görmez,
Dertli, gamlı bağrı yanık!
Keder yüklü baba Yakup,
Kudüs kutsal, yüce diyar.

O Callud’u, vuran Davut
Karınca ve tüm, kuşlara!
Rüzgarlara, tüm cinlere!
Emrederdi O Süleyman!

Varmış Yahya, Zekeriya!
Şehit olmuş baba, oğul
O beşşikte, bebek iken!
Konuşmuştur, Nebi İsa!

O Mekke den yola çıkış,
Mescit haram o aksa ki,
Nur diyardan o göklere
Yükseltilmiş, o Mustafa!

Nurlu arşa, yükseltilmiş,
O son, Resul Yüce Nebi,
O gecenin, nur yolcusu,
Nurlu Resul sonuncusu!

Mescid aksa, ilk kıbledir.
Yeryüzüne nurlu Mescit,
Çok kutsaldır, o beldeler
Kutsal Kudüs nur Filistin.

Nice Resuller, diyarı yer!
Mübarektir nur beldeler
Mübarektir, o mekanlar
Mübarektir, o mescitler!

Değerlidir, nur beldeler,
Ne kıymetli o mekanlar,
Medine ye ve Mekke ye
Biz den selam Nebilere!

Peygamberler, Haritası!
Peygamberler, atlasıdır!
Bunca Resul halkası yer
Nebilerin yurdu Kudüs!

NAZIM TAŞTAN