Bilirim erken açtı sana,
Gözlerin kadar yeşil baharlarım.

Sendeki:
Durup durup tozu dumana katan,
Saçlarımı dağıtan rüzgarlar kadar
Ayaz bir kıştı.
Düşmedi yüreğine,
Sevdamın hiçbir cemresi.
Soldum…

Kalbimin sevda kapısına vurduğum kilit,
Nedendir bilmem
Yüzüme,
Gözüme,
Dilime de dert akıl.
Artık ne aynaya bakıyor,
Ne boğazı seyrediyorum, elimde ince belli bardakta çay,
Ne de sevdiğin şarkıları mırıldanıyorum.
Ben ve benliğim
Susuyoruz nicedir…
Üstelik
Kağıdı kalemi de
Almıyorum elime.
Ne öznesi
Ne de gizli öznesi “sen”e çıkan cümleler
Yazmadım çoktandır.
Satır aralarıma emanet ettim
Senden yadigar yorgun satırlarımı

Sevgiliye yazılmış
Hasret,
Sevda yüklü bir mektubun sayfa ucu gibi
Yanık kalbimin
Sana ait yeri…

Bendeki bu yangının
Alevi de sen…
Közü de…
Külü de…