Sevdâ Bir Rüyaymış
Tek sen misin gönül, ayrılan yardan,
Sevdâ bir rüyaymış, aydım deyiver… Kaybetmezsin bir şey, nâmustan ardan, Kavli kararımdan, caydım deyiver… Gerçi aşkmış gönlün, temel taşları, Sevgili süslermiş, en hoş düşleri. İşte bu sebepten, kalem kaşları, Görünce kırılan, faydım deyiver… Aslında sevmeye niyetim yoktu, Lâkin gözlerime, bir başka baktı, Târifsiz duygular, sel oldu aktı, Sanki bir sev emri, duydum deyiver… Anladın nicedir, o yârin tavrı, Bizimki aşk değil, tam tasa devri. Senelerden beri, çektiğim cevri, Bahtın cilvesine, saydım deyiver… Hayat bu, elbette, bin bir yüzü var, Her yolun yokuşu, sarpı, düzü var, Her başın dumanı, karı, buzu var, Bir kez boş bulundum, kaydım deyiver… Tanrım tâkât versin, zorda kalana, Ne mutlu hayattan, ibret alana. Akıl-fikir neyler, aşka dalana, Sonunda aklıma, uydum deyiver… Veli BOSTANCI |
Ne mutlu hayattan, ibret alana.
Akıl-fikir neyler, aşka dalana,
Sonunda aklıma, uydum deyiver…
güzel bir şiirdi tebrikler
selamlarımla