0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
57
Okunma
Hiç Bilmeden
Hiç bilmeden kırdım seni belki de,
Bir sözle dağıttım içindeki evi.
Bir bakışla söndürdüm umutlarını,
Ben de farkında değildim… vallahi.
Hiç bilmeden geçtim kalbinden belki,
Sen yol beklerken ben durmadım bile.
Bir tebessümün altını göremedim,
Kırılmışsın, ben duymadım bile.
Hiç bilmeden oldum senin yabancın,
Sen dostum derken ben yolumu çizdim.
Bir selamına bile dönmedim geri,
Kalbimi, en son ne zaman dinledim?
Hiç bilmeden… evet, işte öyle,
Bazen sevgiyi bile fark etmez insan.
Geç kalınca anlarsın neye geç kaldığını,
Anlarsın ama… neye yarar o zaman?
Hakkı kalabalık
