Tutkunun bisikleti aşkımızı
Yokuşa sürdükçe,
Yanından geçtiğimiz ağaçlar,
Konfeti misali yapraklarını,
Döküyor üzerimize,
Bu bir sonbahar kutlaması

İrili ufaklı yapraklar güneşin sarısını,
Şeffaf bir disko topuna çeviriyor,
Ağaçlar arasında süzülen ışık huzmeleri,
Yüzündeki ovalarda dolaşıyor,
Kırmızı elma yanaklarındaki,
Küçük dağları ben öpüyorum

Kapıda bekleyen kış,
İnce buruk tadıyla,
Dansa davet ediyor bizi

Gönülsüzce dansa kalkıyoruz,
Aradan çok zaman geçiyor,
Tutuşan ellerimiz bir oluyor yaşlandıkça,
Parmaklarımız birbirine dolanıp,
Günlük tutuyor, her çizgisi, bir dize oluyor
Her hatıra bir tırnak, uzadıkça uzuyor
Yaşlılığın ellerine bakan her lekesi,
Geçmişe bir nokta koyuyor

Gençken pedalları tutkuyla dönen o bisiklet,
Zinciri atmış, kenarda duruyor şimdi,
Kalk ayağa, tak zincirini, bekletme onu,
Belki de bir daha gelmez bu baharlar