1
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
124
Okunma
Güneşe bakıyordu mutluluk çiçeği,
Yağmuru özlemiyordu,
Nemli toprağı kadar bereketliydi,
Güçlü, neşeden vücut bulmuş bedeni
Yeni filiz vermişti
Yeşilleri bir yolunu bulup
Kendini gösterecekti
Yanında oturan beyefendiye
Gülüşü umut verecek gibiydi
Çiçek fırtınasının kırık kalbi
Kabul etmiyordu bulutlarını
Karanlık odalarından çıkmış
Aydınlığa ilk adımını atmıştı
Yenilenmiş, tazelenmişti
Mutlulukla güçlenmişti
5.0
100% (2)
Cevap Yaz