Hayata tebessüm et, ahmaklara ilişme.
Gör önünü bataklık diyarına ulaşma.
Yalpalaya- sürüne kendi kendini ara.
Sükût ey gönül sükût, kendini yakma nâra.

Koklamaya muktedir değil isen ne çare?
Binlerce çiçek açsa, sunamaz sana çare .
Yüreğinin yükünü taşıyan varır yare.
Sükût ey gönül sükût, kendini yakma nâra.

İnsanı kâmil olan , setleri bir bir aşar.
Yürekleri fetheder , insana doğru koşar.
Yüreğinde bulunan onun dışına taşar .
Sükût ey gönül sükût , kendini yakma nâra.

Hareketler- nefesler, bütün şeklî şemaller.
Hayalini kurduğu,yaptığı tüm ameller.
Savunduğu ilkeler, ettiği tüm yeminler .
Sükût ey gönül sükut, kendini yakma nâra.

Yürekte ne var ise, dışa o verir yankı.
Dış etmenler sadece ,yankıya sebep sanki.
Var olan tüm setleri öğrenirsen inan ki..
Sükût ey gönül sükût , kendini yakma nâra.

Yüreğin kemâlâtı , hayata bakış açın.
Öfke, ihtiras, hırstan, kaçın evlâdım kaçın.
Unutma dünyada da, cezasız kalmaz suçun.
Sükût ey gönül sükût , kendini yakma nâra.

Kendin bul sözüm ona , gerçeklerle oyalan.
Hak’tan yansıyan nurla, faziletle boyalan.
Unutma dünya fani, şeytanın sözü yalan.
Sükût ey gönül sükût kendini yakma nâra.


Emine Balı Oğuz