Mecnun çöllere, ben yollara düştüm
Hangi çıkmazdasın, söyle sevgili
Hasreti, kaldırımlarla bölüştüm
Ne yaptım ben sana, böyle sevgili

Senin için, it kopukla dövüştüm
Hiç olmadığım birine dönüştüm
Gökyüzünde hayalinle gülüştüm
Düşümde cemalin, gölge sevgili

Kader, kozunu oynadı aklıma
Oysa, kimse dokunmazdı saklıma
Alt üst olan hayatımın altına
Mazimizi lütfen, gömme sevgili

Seni, her gün yaratandan dilerken
Duvarlara, suretini çizerken
Ben sarp yokuşlardan yalnız inerken
Acıyı, aşka, çok görme sevgili

Hayatım kaderin bir armağanı
Ben kaybeden oldum, sen kazananı
Gidişinle yaktım, son sigaramı
Ben yandım lakin, sen sönme sevgili

Aç gözlerin, bu sevdaya doymaz mı
Yeniden gelsen yanıma, olmaz mı
Çağırsan, bu aciz sana koşmaz mı
Gel naz etme, beni üzme sevgili

Sefa süremedim, çektim cezamı
Diyemedim kimselere meramı
Yaptıkların, aşkımıza revamı
Yüreğimi yıkma, büzme sevgili

Giderken dönüp arkana baktın mı
Vicdanını, rahatlatıp yattın mı
Yarınları, dünlerine sattın mı
Esir ettin bizi, hüzne sevgili

Kilitli pencerem, kapılar, paslı
Ne sureti benimle, ne de aslı
Gittin ya, şairin çaresiz, yaslı
Artık bende yokum, müjde sevgili
Artık bende yokum, müjde sevgili