7
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
216
Okunma
Zamanın çarkı döndükçe, kelimeler artık anlamını yitiriyor; içtenliğin yerini strateji, dostluğun yerini koşullar, aşkın yerini hesaplı duygular alıyor. "Gülümsemeler bile yatırım aracı olmuşken", bir bakışa bile niyet biçilir olmuş bu çağda… İnsan, kendi hakikatinden uzaklaştıkça, kalpler de kapanıyor birbirine.
İşte elinizde tuttuğunuz bu şiir, böyle bir dünyanın fotoğrafı değil, yüzüne tutulmuş aynasıdır.
Sadece bir eleştiri değil; bir iç dökme, bir hatırlayış, bir özlemdir bu dizeler…
Unutulmuş hasletlere, satılmamış gönüllere, kilitli kalplere bir yakarıştır belki de.
Çünkü hâlâ içtenliğin, samimiyetin, beklentisiz sevmenin var olduğuna inanan yürekler vardır.
Bu şiir, o yüreklerden biridir.
Ve belki de, en yüksek sesle “insan olmak” ihtiyacını fısıldar.
Sözler var artık,
söz olmaktan uzak,
bir bakışın bile niyeti var,
çünkü herkes bir hesapla yaşıyor
ve kimse kalbine oturtmuyor hakikati.
Gülümsemeler sanki birer borsa kağıdı,
yatırıma dönüşmüş tebessümler.
Selamlar selam değil,
giriş kapısı bir çıkar odasının.
Ne vakit unuttuk açık olmayı?
Ne vakit korktuk içimizi göstermekten?
Birbirimize yaklaşmak yerine,
taktiklerle çember çizdik etrafımıza.
Aşk bile planlı artık,
dostluklar şartlı,
yardımlar görünmek için,
bir elin verdiğini diğer el duyurmakta mahir.
Kalpler kilitli,
anahtarlar pazarda satılık.
İçtenlik bir efsane,
gönüller artık ipotekli.
5.0
100% (14)