Önce silahsızlandırıp
Kapıları açtılar.
Dehşetengiz şekilde.
Zulmedip kan saçtılar.
Avrupanın göbeğinde,
Vurup - kırıp kaçtılar.
Kimlikleri yaktılar,
Toz toprağa kattılar.
Toplu mezarlar eşip
İçine fırlattılar.

Sekiz bin üç yüz yetmiş iki can.
Son nefeslerini verdikleri an,
İsimsiz kahramanlar olarak anıldılar.
Ta ki kimlikleri belirlenip kabirlerine
Defin edilene kadar.

Cephede değil silahsızdılar.
Sırp kasapla sürüsü,
mazlumların kaderini yazdılar.
Kiminin dağda-bayırda.
Kiminin bahçesinde-bağında,
Kiminin en ücra köşelerde,
Zalimler canlarını aldılar.

Sistematikti soykırım.
İçler acısıydı durum.
Zulme sağır milletler,
Sözüm ona birleşmiş.
Kara leke alında ,
Orta yere yerleşmiş.

Hollanda’dan gönderilen
Bir avuç barış gücü.
Sessiz kalıp pusunca,
Çok ağır oldu elbet,
Zulüm baş döndürücü.

Biliyor musunuz siz?
Çok ceset hâlâ kayıp.
Bu medeni(!) batıya ,
Ayıp üstüne ayıp.

Rahmetle yâd edelim,
Şehitleri anarak.
Cennet kevserlerinden,
İçsin hepsi kanarak.
Zalimler cehennemde.
Daim dursun yanarak.


Emine Balı Oğuz.