ANNEM
Çarşaf gibi denizde ,
Boğdular beni annem. Söylediğim her sözü, Kötüye yordular annem. Nede zormuş yaşamak, Ana rahminden uzak; Mutluluk oyunundan, Kovdular beni annem. Sen varken başucumda, İyi olurdum hastalığımda Şimdi yalnız; gurbet kuşu; Kimsecikler yok yanımda… Dar görüşlü bir kafeste Sırtlanlar parçalıyor beni Bu kasvetli; zifir karanlıktan Çek kurtar beni annem… Sevdiğim bir tek sensin, Şefkat doldur yanaklarıma Şu kurtlar sofrasında, Tek başıma kaldım annem. yusufay |