2
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
252
Okunma

Bazen bir bakış, insanı ömrünün bütün suskunluğundan sorumlu bırakır…
Gözlerinin hududunda kaçağım,
adımı bile unutur oldum oralarda;
yalnızca bir suskunluğun gölgesinde
kendi kalbimi barındırıyorum
yakalandığım gün
kendime bile yabancı kalırım korkusuyla.
Gözlerin…
bir çocuğun düşleri kadar savunmasız
bir evin avlusu kadar kucaklayıcıydı
Büyüdükçe unuttum
o bahçede nasıl koşturduğumu.
Şimdi kaldırım taşlarına bile basamıyorum
çünkü her hatıra,
başka bir yasak mevsimi hatırlatıyor bana.
Dilimde koca bir hicran,
kelimelerim kaçak bir kervan gibi
sınırına varamadan telef oldu.
Bir tebessümün bileti olur sandım
ama her gülüşünde başka bir kapı kapandı.
Ben, kaçak bir yolcu
kimliğini yitirmiş bir şiir misali
gözlerinin iskelesinde bekledim.
Dudaklarının kıyısına demir atmış
bir şiirin sürgün kelimesiyim;
orada uyandım nice sabah,
orada boğuldum nice gece.
Seninle yan yana uyuyan
bir suskunluğun adıyım aslında.
Kimsesiz bir şehirde
adını duvarlara yazacak kadar
delirdim de diyemem
çünkü o bile
senin gözlerine yasaktı
Senin gözlerin…
bana en uzak,
Yine de tek vatanımdı.
Yüzümde mühürlü yasaklar,
sözlerimde ihbar kokan korkular…
öylece sustum,
çünkü seni bir kere değil,
bin kere sevdiğimden suçluydum.
Her sevdalı biraz kaçaktır
Oysa ben,
tam anlamıyla sığınmacıydım sende;
dudaklarının gümrüğünde
konuşturulmayan bir dua gibi
çaresizce dizildim.
Sözlerim kırık,
nefesim yırtık bir mektup gibi,
okunsam da okunmasam da
adını mühürleyen suskunlukta
çoktan kaybolmuşum.
Bir tebessümün biletim olur sandım
kaçak bir tren yolcusu gibi
bir aşkın istasyonunda bekledim.
Gözlerin…
beni mülteci kılan tek ülke,
orada kalbimi defalarca geri çevirdin.
Ben, alnına yasak damgası vurulmuş
bir kelimeydim sana,
anlatamadım ki;
bir kere değil, bin kere sevdiğimden
suçlu oldum .
Bazen öyle bir göz kırpardın ki,
içimden bin ömür geçerdi
ama dudaklarıma düşmezdi.
Ben orada kaldım
aşkla mühürlenmiş bir esaretin
gecesinde.
Ne kaçabildim
ne de resmen grlebildim sana.
Gözlerinin hududunda kaçağım…
İtiraf edeyim,
kaçmayı da istemedim.
Çünkü ne zaman uzaklaşsam
adını unuturum diye korktum.
Ben seni
hatta bana yasaklandığın hâlinle bile
sevmeye yeminliyim.
Kimseye anlatamadım
çünkü herkes
aşkı sıradan bir yolculuk sandı
oysa ben senin sınırında
bin kere öldüm,
bin kere dirildim
buna da aşk olsun.
Ey aşk;
en büyük kaçış bile
bazen insanı en derin kalışa sürükler.
Her gözyaşı biraz daha sabır,
her sabır biraz daha aşktır
benim payıma düşen sensizliğin ta kendisi…
Bir bakışın, kaç kere ölüp dirildiğimi bilemeyecek kadar benden uzaktı…
Peri Feride ÖZBİLGE
05.07.2025