Yanımda sen olmayınca,
Karanlık bir gece çöker içime,
Kül olmuş hayallerin külleriyle
Sarmaş dolaş, titrek bir rüzgâr gibi savrulurum.

Kalbim, kırık cam parçaları arasında
Sessiz çığlıklar taşır,
Bir yıldız kayar, kaybolur gökyüzünde,
Gözlerim senin sıcaklığını arar her köşede.

Yanımda sen olmayınca,
Zaman ağırlaşır,
Saatler bir taş gibi göğsüme çöker,
Ve yalnızlık, ince bir sis misali,
Dudaklarımı sarar, kelimeler boğulur.

Yokluğun soğuk bir deniz,
Her dalgası yüreğimi sarmalar,
Sessiz bir fırtına kopar içimde,
Ve ben, kayıp bir gemiyim
Uçsuz bucaksız yalnızlıkta…

Yanımda sen olmayınca,
Her adımım yankılanır boş sokaklarda,
Gecenin koynunda
Bir yabancı gibi gezinirim,
Adımı unuturum kendimden…

Yanımda sen olmayınca,
Gün bile utanarak doğar,
Bir perdenin arkasında gizlenmiş,
Işığı bile eksik,
Isıtmıyor içimi.
Gökyüzü sustu, mavi suskun,
Bulutlar başıboş,
Benim gibi…

Yanımda sen olmayınca,
Odam duvar değil, zindana dönüşür,
Sesimin yankısını bile
Duyamıyorum.
Bir bardağa koyduğum su
Boğazımdan geçmiyor;
Senin adın takılıyor her yudumda,
Yarım kalmış bir kelime gibi.

Yanımda sen olmayınca,
Sokaklar bile yetim,
Adımlarım beni taşımıyor,
Taşlar bile yumuşak geliyor,
Çünkü ben,
Omzumu yaslayacak bir omuz arıyorum.
Sadece nefes almak yetmiyor,
Yaşamaya…

Yanımda sen olmayınca,
Kapılar kilit tutmuyor,
Rüzgâr bile içeriden geçip
Acıtır olmuş
Bütün yaralarımı,
Biri saramadıkça,
İyileşmiyor insan.
Biri “Buradayım” demedikçe,
Yaşanmıyor hayat.

Yanımda sen olmayınca,
Bir kış basıyor içime,
Mevsim yaz olsa da,
Üşüyorum.
Güneşi yaklaştırsalar
Yine ısınmıyor,
Çünkü sen yoksan,
Bir insanın eli
Bütün dünyadan daha sıcak olabiliyor,
Bunu öğrendim.

Yanımda sen olmayınca,
Geceler çoğalıyor,
Göz kapaklarımda asılı uykusuzluk,
Bir çift göz hayaliyle
Sayıklar dururum,
Elim boş,
Gönlüm dolu.
Bir hayalinle yaşamak zor,
Onsuz nefes almak
Daha zor.

Yanımda sen olmayınca,
Bildiğim tüm dualar
Yarım kalıyor,
Kulağıma fısıldadığın o umut
Artık sessiz,
Kimselere anlatamıyorum.
Sensizken,
İnsan bile eksik hissediyor kendini,
Eksik, yarım,
Bitmemiş.

Yanımda sen olmayınca,
Bir tek kelimen
Bin şiire yetiyor,
Susuyorsun,
Ben de susuyorum,
Dünya susuyor.
Ve bu sessizlikte,
Bir tek kalbim
Avaz avaz seni çağırıyor,
Duy, ne olur,
Duy…

Senin varlığın,
Bir bahar sabahı güneşi gibi,
Eritir buzları,
Yeniden hayat verir solmuş çiçeklere.
Ve ben,
Yeniden doğarım her dokunuşunda.


Peri Feride ÖZBİLGE

03.07. 2025