Kör kuyuda kaldıkça, umut biter tükenir,
Çığlıklar boğazımda, sesler içerden gelir
Yalancıya alkış var, dürüstler hep gücenir
Bu milletin malını, çalanlardan usandık.

Şatafatla sarılmış, içi boş nice kafes,
Biri doyar biri aç, susuz kalmış şimdi pes,
Şekere bulanmış dil, balı unutmuş nefes,
Gönül yorgun, kalp kırık; yalanlardan usandık.

Her akşam yeni bir kriz, her sabah farklı nişan
Kimi havyar derdinde, kimisi aç perişan
Kimisi saraylarda, kimi çöplere koşan
Bu çarpık düzenleri, bulanlardan usandık.

Evlat gider gurbete, yâr kalır benim ile
Ekmeğe muhtaç olmuş, kim bilir kaç aile
Yatıyorlar sokakta, gözler yaşlı hâliyle
Kirli düzen, sahte bal; alanlardan usandık.

Kimi alnı secdede, kimi kalpte kin taşır
Zehir akar ekranda, hep ayrılığı kaşır
Garibe koşmayanlar, zenginlere ulaşır
Adaletsiz tartıyla, kalanlardan usandık.

Sözde hakla başlarlar, fiilde hep çıkar var,
Bir yanda savurganlar, bir yanda emekli zar,
Şimdi her torpilliye, açık bütün kapılar,
Zengine cennet sunan, balonlardan usandık.

...andelip...

Dost Kalemlerden

hece hece açılmış hakikatin çiçeği
dize dize yazılmış ülkemin tüm gerçeği
sevgiden ibaretken insanlığın ölçeği
aydınlığı karanlık kılanlardan usandık.......... Ahmet Örnek

Savsaklar olduk gari, her aklına geleni
Çok gördük be malesef, neler neler deleni
Para için pul için , dört bir yana yeleni
Kağıt doldurulan şu kolonlardan usandık----------İYİ OZAN