Önce gülüşümüzü,
Sonra da neşemizi çaldılar.
Aydınlanmasın diye şu kirli yüzler.
Güneşe bile kara çaldılar.

Çaldılar umutlarımızı..
Çaldılar sofrada tuzumuzu
Tadı kalmadı ekmeğin aşın..
Toprağımıza bile kara çaldılar.

Beyinler içerde, düşünceler tutsak.
Dile, söze kelepçe vurdular
Tertemiz arzular, duygular tutsak..
Şiire, romana kara çaldılar.

Bir araya gelmiş diye yaktılar ağaçları
Uçuyor diye kırdılar kuşların kanatlarını
Yeşertmesin diye kuruttular pınarları
Derelere, çaylara kara çaldılar.

Kaldırdık diye düşenleri
Zincire vurdular bileklerimizi
Aradık diye garibanın hakkını.
Adalete, hukuka kara çaldılar.

İman nerde itikat nerde?
Eğitim nerde, tarikat nerde?
Derde derman olmasın diye..
İlaca, melheme kara çaldılar...

Sağ sol diyerek böldüler bizi
Bağrımızda silinmez ihanetin izi.
Kızarmasın diye arsızların yüzü.
Edebe, hayaya kara çaldılar.

Ekmeği küçültüp aç bıraktılar.
Aç bırakıp, muhtaç yaptılar
Hiç bir canlıya acımadılar
Sevgiye merhamete kara çaldılar
29.06.25