İnat olsun diye yalnızımumutsuzca bakıyorum buğulu camların ardından, belki gelirsin diye. akrep ve yelkovan yalnızlığıma inat, durmaksızın sevişiyorlar. bana nispet edercesine. saat gecenin üçü dünden kalma hasretlerimide yanıma alıp, gidiyorum... nereye gittiğimi bilmeksizin! caddeler ve sokaklar, kanı çekilmiş bir ceset kadar soğuk. ve benim kadar yalnız. teselliyi terk edilmiş kaldırımlarda buluyorum. düşünüyorum.. ne düşündüğümü bilmeksizin! gözlerim doluyor birden, ağlıyorum... çünkü,güneş doğuyor ’ben yine gölgesindeyim duvarların Çağdaş Balkan |