Allah’tan indi Kur’an-ı Kerim,
İslam’ın temeli, yegâne rehber.
Din konusunda yeterli olan kitap,
Başka hiçbir kaynağa muhtaç değil.

Ama tarih boyunca ne oldu bilir misin?
Mezhepler türedi, hadisler çoğaldı.
Gelenekler sardı gerçeği,
Kur’an’ın nurunu gölgeledi.

"Kim Allah’ın indirdiğiyle hükmetmezse,
İşte onlar kâfirlerdir" der Maide.
Açık ayet, net hüküm,
Başka kaynağa yer yok bu dinde.

Fark etmeden düştüler şirke,
Namaz kılan, oruç tutan müminler.
Allah’ın hükmünü bir yana bırakıp,
Beşerin sözünü üstün tuttular.

Haram olmayanda haram gördüler,
Helal olanda yasak buldular.
Kur’an’ın açık hükmüne rağmen,
Mezhep sözünü öne aldılar.

Bu da şirktir, fark edilmeyen,
Allah’a ortak koşmaktır gizlice.
Hükmün kaynağını değiştirmek,
O’nun yetkisini paylaştırmak.

En’am Suresi’nde anlatılır:
"Rabbimiz Allah’a yemin olsun,
Biz ortak koşanlardan değildik!"
Der müşrikler ahirette.

Ama boşuna çabalarlar,
İbadetleri geçersizdir onların.
Çünkü yanlış inanç üzerine bina,
Kurtuluşa değil, helâke götürür.

Namaz kılmış, oruç tutmuş olsalar da,
İlim meclislerinde bulunmuş olsalar da,
Şirk itikadı üzerine kurulu hayat,
Allah katında makbul değildir.

"Zulmedenlere meyletmeyin" der Hud,
"Yoksa size ateş dokunur."
Zalimi sevmek, desteklemek bile,
Cehennem azabına sürükler.

Şirk itikadındaki önderler,
Gelenekçi kanaat önderleri...
Onları destekleyenler de,
Ahirette hesap verecekler.

Tevellâ ve teberrâ prensipleri:
Sevgini ve nefretini Allah için ver.
Şirk ehlini dost edinme,
Onlarla birlikte yanarsın.

"Yeryüzündekilerin çoğuna uyarsan,
Seni Allah’ın yolundan saptırırlar."
En’am Suresi’nde buyurur Allah,
"Onlar sadece zanna uyarlar."

Sayısal çokluk ölçü değildir,
Hakikatin garantisi değil.
Binlerce kişi yanlışta olabilir,
Tek kişi haklı çıkabilir.

Ölçü yalnızca Kur’an’dır,
Başka hiçbir şey değil.
Mezhep çokluğu, hadis bolluğu,
Doğruluğun işareti değil.

Kur’an’ın hükümlerini çarpıttılar,
Topluma dayattılar bu yalanları.
Hayatları daralttı bu sapma,
Adaletsizlikler doğurdu.

Allah’ın kolaylaştırdığını zorlaştırdılar,
Genişlettiğini darlaştırdılar.
Din adına zulmettiler,
İslam’ı tanınmaz hale getirdiler.

Oysa Kur’an der ki açıkça:
"Dinde zorluk yoktur."
"Allah size kolaylık ister,
Zorluk istemez."

Kim ki Kur’an’a sarılır sımsıkı,
Başka kaynağı öne geçirmez.
Allah’ın hükmünü yeterli görür,
Beşerin sözüne itibar etmez.

İşte gerçek mümin odur,
İşte kurtuluşa erecek olan.
Azınlık olsa da sayıca,
Hakikatte çoğunluk olan.

"Kim Allah’ın indirdiğiyle hükmetmezse,
İşte onlar kâfirlerdir."
Bu ayet bir uyarıdır bize:
Hükmün kaynağı yalnızca Allah’tır.

Ey mümin! Gözlerini aç artık,
Hangi kaynağa güveniyorsun?
Kur’an mı rehberin yoksa,
Ecdadın sözü mü?

Tarihe bakma körü körüne,
Çoğunluğa uyma düşünmeden.
Kur’an’ın ışığında yürü,
Onun dışındakileri terk et.

Mezhep taassubunu bırak bir yana,
Hadis kitaplarını raf et.
Kur’an yeterli sana,
O’na sarıl, o seni kurtarır.

Ahirette pişmanlık fayda etmez,
"Keşke..." demenin zamanı geçer.
Şimdi karar verme zamanı,
Kur’an’a dön, kurtuluşu seç.

İslam Kur’an’ın üzerine bina,
Başka hiçbir temele dayanmaz.
Mezhep, hadis, gelenek, görenek,
Bunlar seni saptırır, yaklaştırmaz.

Şirk denince akla ilk gelen,
Putlara tapınmak olur belki.
Ama en tehlikelisi bu şirk:
Allah’ın hükmünü değiştirmek.

Fark etmeden düşmüş müminler,
Bu gizli şirkin tuzağına.
Kurtuluş yalnızca Kur’an’da,
Dön artık onun bağrına.

Son söz şudur kardeşim:
"La ilahe illallah" de, ama bil.
Bu yalnızca dil ile söylemek değil,
Hükmün de yalnızca Allah’ın olduğunu kabul et.

Kur’an rehberin, Kur’an yönün.
Kur’an hayatın, Kur’an’ı yaşa.
Başka hiçbir şeye muhtaç değilsin,
Bu gerçeği kavra, bu hakka sarıl.