Kalplerde parlayan ilâhi bir nur,
Yön verir gönüle,bakar maziye,
Geçmişin sırtına yükler pak onur,
Yorulur da yılmaz,nefsi râziyye.

Zikrinde daimdir Hayy’ı solarak,
İncitirim diye candan korkarak,
Sırf Rabb’ine döner razı olarak,
Karşılıksız sever nefsi râziyye.

Tevhîdle yoğrulan her bir hecesi,
Sınanıp duruyor cüzi iradesi,
Şarttır hatanın mutlak izalesi,
Aklanır böylece nefsi râziyye.

Aşkla yanan gönle,eder iştirak,
Manevi sarhoşluk bir de istiğrak,
Yürek tutuşturur büyük iştiyak,
Muhabbet selidir nefsi râziyye.

Devamlı canlanan ulvi düşünce,
Nefsi arıtmıştır ölmeden önce,
Cemal’den Celal’e;sırra erince,
Teslim olmuştur tek,nefsi râziyye.

Rüyadayken gelir derin bulgular,
Yeşillik mekanlar, berrak sular,
Rahmetle takılır özüne yular,
Huşuya kementtir, nefsi râziyye.

İlhan’ım sanma ki süflidir hayat,
Kıtmir sadakati taşır bu zevat,
Salik ile mürşit arası bey’at,
Vefanın mührüdür nefsi râziyye.