Sevgi birliğe, bencillik yalnızlığa götürür. SCHİLLER
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
KADIN
Argosun Gözleri
0,0 / 0 kişi ·1 beğenme · 5 yorum · 1350 okunma
 KADIN
Kırık aynadan yansıyan binlerce görüntüde,
Parçalana parçalana çoğalıyordu kadın. Ellerini hiçbir insan elinin değmediği, Uçurumlarla dolu yüzünün atlasında gezdirir, Baştan sona okurdu tüm hayat hikâyesini. Yakılmış ormanların karanlık sularıydı, İlk doğumla gelen çığlığın. Damarlarından sızan Söz ve paslı kandı birbirine karışan. Dünyasını düşüren bir çocuğun korkusu ile Belleğini gasp ederek arıyordu kendini. Bütün sokakları, denizleri, bulutları Çoktan yitirmişti. Tek bir ipliğin sökülmesi ile nasıl sökülürse bir kazak, Öyle çözülmüştü hayatı. İçinin karanlığı büyür her gece, Bedeninden çıkar yutar gecenin karanlığını. Sözcüklerden duvarlar örer, İçindeki boşluğa... Parmak uçları dokundu, mutsuzluğun tarihi olan, Alnının, kendine acıyan hüzünlü çizgilerine. Bu çizgilere kimleri gömmemişti ki… Acı dolu bir hışırtı ile aralandı kirpikleri, Gözleri düş ölüsü, cam kırıkları ile kirlenmiş. Kimler boğulmamıştı ki o derin karanlık sularda… KADIN kendini yıkayacak gözlerin susuzluğunda Aynanın dökülmüş sırlarına sordu: -“Peki, niçin Onu gömemiyorum bu karanlık sulara?” |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KADIN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
meselci 3
29 Ekim 2008 Çarşamba 19:34:21
Parmak uçları dokundu, mutsuzluğun tarihi olan,
Alnın, kendine acıyan hüzünlü çizgilerine.
Bu çizgilere kimleri gömmemişti ki…
Acı dolu bir hışırtı ile aralandı kirpikleri,
Gözleri düş ölüsü, cam kırıkları ile kirlenmiş.
Kimler boğulmamıştı ki o derin karanlık sularda…
Kadın kendini yıkayacak gözlerin susuzluğunda
Aynanın dökülmüş sırlarına sordu:
-“Peki, niçin Onu gömemiyorum bu karanlık sulara?”
çok beğendim
efem
...
Alnın, kendine acıyan hüzünlü çizgilerine.
Bu çizgilere kimleri gömmemişti ki…
Acı dolu bir hışırtı ile aralandı kirpikleri,
Gözleri düş ölüsü, cam kırıkları ile kirlenmiş.
Kimler boğulmamıştı ki o derin karanlık sularda…
Kadın kendini yıkayacak gözlerin susuzluğunda
Aynanın dökülmüş sırlarına sordu:
-“Peki, niçin Onu gömemiyorum bu karanlık sulara?”
çok beğendim
efem
...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 29.10.2008 16:11:43
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1350
Yorum
: 5 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
aysima tarafından 12/15/2008 8:20:05 PM zamanında düzenlenmiştir.
aysima tarafından 3/23/2009 9:30:12 PM zamanında düzenlenmiştir.