Sözüm meydan, susmam ben,
Hak için yürürüm, düşsem de ben.
Bu yol dikenli, bilirim elbet,
Ama geri durmam, ben Metin’im net!

Bir söz eder, arkasında bir tarih,
Yiğitler düşmez, düşse de sarar zafer ahir.
Halkın içinden, lafla değil işle,
Çıkar mertçe, savaşır fikrin dişle.

Yalın bir adam, makam peşinde değil,
Duruşu sabit, hedefi büyük değilse değil.
Çekinmeden söyler, neyse gerçeğin rengi,
O rengi saklamaz, koynunda yok genci.

Sözüm meydan, susmam ben,
Hak için yürürüm, düşsem de ben.
Bu yol dikenli, bilirim elbet,
Ama geri durmam, ben Metin’im net!

Anlat derdini, duyar o seni,
Sokaktan gelir, bilir her yokuşun zeminini.
İhanet görmüş gözler, ama yılmamış,
İnancını satmamış, susup da kalmamış.

Kimi sustu, kimi döndü gözünü,
Aydın Benli tuttu kalemi, yazdı özünü.
Metin Külünk bir dava adamı, çıkarla ilgisiz,
Düşünceyle savaşır, elleri tertemiz.

Zaman akar, devran döner,
Ama söz kalır, Metin yürek sönmez.
Gölgesinde büyür umutlar,
Mertlik varsa bir yerde, orada susmazlar.

Sözüm meydan, susmam ben,
Hak için yürürüm, düşsem de ben.
Bu yol dikenli, bilirim elbet,
Ama geri durmam, ben Metin’im net!

İhanetle yoğrulmuş nice plan,
Metin Külünk bu oyunu bozarım tek bir ferman.
Kavga değil lafla, imanla dururum,
Dost da bilir düşman da ben susmam dostum!
Aydın Benli