İnmiş kapkara geceden kirpiklerine çiy taneleri
Zemheri soğuklar sarmış etrafını
Kimse farketmez seni işe giderken
İlk sen çıkarsın yer yüzüne
Paslı elbiselerin, asık yüzünle
Güneşi doğurmaya gidersin
Sancılı bir güneş doğar
Sen işte çekiç sallarsın
Bileklerin dermansız bugün
Gözlerin yanıyor cayır cayır
Dışarıdan yorgun ayak sesleri
Şehrin o hengamesi takılıyor kulağına
Akşam olmuyor bugün
Emeğin en helalini sen kazanıyorsun
Bir mucize senin burda olman
Altmış kiloluk narin bir kızsın
Akşam olunca paydos düdükleri öter
Yol uzun eve kadar git git bitmez
Sen adımını attıkça ıssız sokaklara
Aklından geçer pervasız düşünceler
Yatağına uzanınca hep dua edersin
Kendini katmazsın hiç o yakarışa
Tanrı’dan senden kötü olanların rehasını istersin
Uyur kalırsın, yoksa sen kalmaz hiç yarına
Kalemim tükendi, dilim sustu, kulağım duymaz
Ne desem sana ben değişmez hiçbir şey
Ne desem boş değişmez hiç hakikat
Sabah yine güneşi sen doğuracaksın
Sen olmazsan karanlığa bürünür her yer
Sen olmazsan ben bu satırları yazamazdım
İyi ki varsın emekçi Ayşe’m

Ahmet YOLDAŞ İzmir

21/05/2025